بخاطر دارم در کتابی دیدم نوشته بود , افکار خود را شکل بدهید قبل از آنکه افکارتان را شکل دهند . خیلی از اوقات افکاری به ذهن ما خطور می کند و به خود می گوییم اگر فلان اتفاق بیفتد و یا اگر در فلان وضعیت قرار بگیریم اوضاع و احوالمان بسیار بهتر از این خواهد بود . با آنکه از شرایط فعلی خود رضایت نداریم اما هیچ جرات و جسارتی در خود ایجاد نمی کنیم که اوضاع را از این که هست تغییر دهیم ! باید دانست که طولانی ترین سفرها با اولین قدم ها آغاز می شود . اما گاهی در نقطه صفر می مانیم و هیچ تلاشی برای حرکت به جلو بروز نمی دهیم و در این شرایط زمین و مکان , پدر و مادر , دوست و رفیق , همسر و فرزند , حکومت و دولت و همه را مقصر دانسته و نکوهش می کنیم و خود را بری از هر گونه عیب و ایرادی می دانیم . چگونه ممکن است در نقطه آغازین بمانیم اما انتظار تغییر و تحول را داشته باشیم ؟ خداوند به پرنده ای دانه می دهد که از آشیانه خود خارج شود . امروز جوانان بسیاری را می بینیم که اوقاتشان را صرف الگو گرفتن و تقلید از کسانی می کنند که خالی و پوچ اند و بجای آنکه روز به روز به دانش و ایمان خود بیافزاید , متاسفانه عقل و هوش خود را به دست دیگران می دهند و براحتی این اجازه را به آنها می دهند که آینده و سرنوشت شان را رقم زنند .
-
ان الله لا یغییر و ما بقومآ حتی یغییر و ما انفسهم
خداوند سرنوشت هیچ قومی را تغییر نمی دهد مگر آنکه تغییر از درون و نفس آن ها انجام شود
-
و حرف آخر : سعی کنیم معمار زندگی خویش باشیم و از زندگی خویش شاهکار بسازیم تا مملکت و سرزمینی زیبا و آریایی داشته باشیم .
